Dit keer wil ik je wat meer vertellen hoe mijn creatieve levensloop is gegaan.
Als kind vind ik het heerlijk om te creëren, maar liever niet volgens de regeltjes. Ik wil zelf bedenken wat ik ga doen . Ik krijg volop de ruimte om te creëren. Thuis mag ik altijd aan de slag met stof en ook bak ik vaak koekjes. Heerlijk een recept opzoeken in het Margriet kookboek en dan aan de slag. Mijn moeder houdt van een afstandje toezicht als we bezig zijn, maar laat ons verder ons gang gaan. En ja het lukt niet altijd, maar dat is niet erg, we eten ze gewoon op.
Ook taarten maken en versieren is iets wat ik regelmatig met mijn moeder doe.
Achter ons huis is een speeltuin met een clubgebouw. Daar ben ik ook vaak te vinden.
Op dinsdag is het handwerken en al gauw heb ik alles al gedaan en ga ik aan de slag om zelf dingen te verzinnen zoals vingerpoppetjes maken.
Op woensdag is het knutselen en inmiddels weten de tantes (want zo noemen we de vrouwen die ons helpen) dat ze mij lekker moeten laten gaan. Of zou dat komen omdat mijn vader de voorzitter is en dat ik daardoor meer mag? Afijn ik vind het prima.
Op donderdag is het figuurzagen. De ooms vinden het wel leuk als ik de wat meer ingewikkelde dingen uitzoek.
Maar dan op school. Dat is echt niet leuk. Ik moet met de meisjes mee gaan handwerken. En breien. Dat vind ik vreselijk en dat mijn moeder hulpjuf is, helpt niet, want dan moet ik thuis verder. De pop heeft nog steeds geen voeten, de col is een haarband geworden. En voor het wandkleed dat we gezamenlijk gingen maken moest ik een recht lapje breien voor een been, maar ze hebben er maar een handtas van gemaakt. Zo oneerlijk dat de jongens leuke dingen mogen doen en ik niet.
Op de Mavo wordt het niet echt beter en ik besluit om het vak handvaardigheid maar te laten vallen. Toch vind ik kunst wel leuk. Als we in de vierde van de mavo naar Parijs gaan loop ik graag in de buurt van de docent handvaardigheid, want die weet zo veel. Te vertellen. Hij heeft de interesse voor plafondschilderingen bij mij wakker gemaakt. Ik vind het geweldig.
Toch blijft de kunst, de creativiteit trekken en ik besluit dat ik naar een mode opleiding ga. Vol verwachting ga ik er heen en binnen een mum van tijd wordt mijn creativiteit om zeep geholpen. Ik was niet creatief genoeg, want ik deed niet exact na wat zij wilden. Nee, want dat was niet leuk. Het gevolg is wel dat ik vanaf dat moment mijn creativiteit niet meer liet zijn.
Ik kies de commerciële kant en daarna ben ik de leraren opleiding Economie gaan doen.
Maar creativiteit moet er uit en als dat niet lukt, dan klap je in. Dat is bij mij gebeurd. In 2006 heb ik hulp gezocht en door de psycholoog ben ik weer op het creatieve pad gaan lopen.
De eerste keer een kwast in mijn handen, deed me zo goed.
Nog steeds ben ik blij dat ik die kans heb aangegrepen.
Hoe was jij als kind? Wat deed je graag? En doe je dat nu nog steeds? Ik hoop van wel en anders gun ik het je om te onderzoeken of je datgene waar je als kind zo blij van werd nog steeds zoveel voldoening geeft.