Vind je het leven zwaar?
Denk je negatief?
Zie je meer donkere wolken dan een blauwe lucht?
Zie je het even niet meer zitten?
Zwaar
Drie jaar geleden vond ik het leven echt zwaar, dacht ik veel negatief en de blauwe lucht was ver te zoeken. Na de zomer vakantie was ik volle goede moet en met zin begonnen aan het nieuwe schooljaar. Ik had er echt zin in. Het jaar daarvoor had ik afgesloten en nu zou ik er weer voor gaan. Nu dat heb ik een paar weken vol gehouden. Alles kwam tegelijk op me af. Een klas waar hele pittige personen inzaten en aanpakken mocht niet. Een invaller die ik weet niet wat aan het doen was, maar niet de lesstof. Dan pakken we dat er maar weer bij. Veranderingen die doorgevoerd moesten worden, maar we hadden onze handen vol aan het huidige werk.
Mopperen
Wat heb ik lopen mopperen in die periode, sorry voor iedereen die het moest aanhoren. Ik was echt mezelf niet meer. Het enige dat ik deed was werken en bijkomen. Leuke uitjes zegde ik af, want ik moest wel zorgen dat ik energie genoeg had om voor de klas te staan.
Blijven hozen en hozen en hozen en hozen en …
Als ik er nu op terug kijk vraag ik me af hoe ik het gedaan heb, maar ook waar was ik mee bezig? Ik was bezig met overleven, maar wel op een verkeerde manier. Als of je in een lekke roeiboot zit en je blijft maar water hozen. Hoe langer het duurde hoe harder ik moest hozen. Alle energie ging daar naar toe. Ik kon niet kijken waar de roeiboot was. Het enige dat ik wist was hozen, hozen en nog eens hozen. Toen ik opkeek en om hulp vroeg was ik zo moe, dat ik niet veel meer kon. Behalve natuurlijk hozen. Totdat ik twee lesdagen voor het einde van het schooljaar echt niet meer kon. Zo moe, ik kon bijna de trap niet meer afkomen, ik trilde als een gek en wist het niet meer.
Dankbaar
Dankzij mijn huisarts die me gelijk thuis hield en een therapeut die nu eindelijk de kans kreeg om met mij te gaan werken aan mezelf i.p.v. me overeind te houden ben ik weer opgekrabbeld. Eindelijk was ik zover dat ik hulp accepteerde op de juiste manier. Ook ben ik dankbaar voor mijn familie en vrienden die er voor me waren, ook al was ik moeilijk te bereiken.
Mijn traject
Het heeft een half jaar geduurd voordat ik ook maar weer iets kon doen. Ik ben begonnen met Power life. Een programma van een halfjaar om meer stevigheid te krijgen. Ik wist al wat ik wilde gaan doen, maar had bodem nodig. Na de zomer ben ik begonnen met twee opleidingen: Een post HBO opleiding voor Christelijke Integratieve Therapie bij Groundwork (4 jaar) en Christen Coach bij TotalBalance (½ jaar). De laatste deed ik er bij als re-integratie, want ik wilde ook wel weer aan de slag.
En nu
Inmiddels ben ik Christen Coach en 2e jaars bij de Therapeuten opleiding. Ik geniet van het werk dat ik mag doen en vooral van de vorderingen die ik cliënten zie maken. Net zoals ik eerst kon genieten van de vorderingen van mijn leerlingen.
Regel matig krijg ik de vraag of ik een nieuwe bril heb. Nee, ik kijk gewoon prettiger uit mijn ogen. Ik straal het uit dat ik geniet van wat ik nu doe. Ik geniet weer van het leven. De negatieve gedachten zijn niet helemaal weg, maar krijgen geen ruimte meer. Ik zie nu zoveel blauwe luchten en zon. Heerlijk. En ik zie het leven zitten. Ik geniet ervan.
Dit alles wens ik jou ook toe. Als je je herkent in de eerste vragen, ga dan met jezelf aan de slag. Duurt het al langer (wacht niet zolang als ik) zoek dan een goede coach of therapeut. Laat je helpen om jezelf weer te worden.
Wil je een gesprek met mij? Neem dan contact met me op en weet dat je welkom bent.
#zwaarleven #negatiefdenken #donkerewolken #blauwelucht #PowerLife #PowerVrouwen #TotalBalance #Groundwork #christencoach #therapeut #blijvenhozen #lekkeroeiboot #JeannetCounselingenCoaching #dankbaar #prettiguitmijnogenkijken #genieten #ikziehetlevenzitten