We vinden vaak dat het goed is om kritisch te zijn. Er zijn zelfs mensen die dit tot een kunst hebben verheven.
Nu is kritisch zijn helemaal niet verkeerd, het zorgt ervoor dat je goed werk aflevert.
Toch zijn de meeste mensen kritischer dan goed voor hen is en dan vooral op zichzelf.
Je kent dat wel. Dat innerlijke stemmetje dat ervoor zorgt dat je de dingen op de juiste manier uitvoert. Of je dat nu leuk vind of niet. Of die ervoor zorgt dat jij juist dingen niet doet.
Om een voorbeeld te geven. Op dit moment ben ik bezig met mixed media. Dat wil zeggen dat je minimaal twee soorten technieken gebruikt om een kunstwerk te maken. Eerst “vond” ik dat ik dat niet kon. Toch ben ik me er in gaan verdiepen en wat denk je? Ik doe het al jaren. Oké op de eenvoudige manier, maar toch. Ik kan het dus gewoon.
Op dit moment ben ik er dieper aan het induiken, want mensen willen graag een workshop bij mij volgen met mixed media. Om eerlijk te zeggen ik vind het heel erg leuk.
Toch heeft dat innerlijk stemmetje oftewel mijn innerlijke criticus mij er lang vanaf gehouden. Echt zonde, maar ik weet nu dat het niet waar is. (wist ik al)
Zo’n innerlijke criticus heeft een doel en dat is jou beschermen voor iets wat je pijn kan doen, wat jou kan beschadigen.
Ik spreek de innerlijke criticus graag aan als een deel/ een persoonlijkheid dat praat makkelijker.
Die innerlijke criticus is vaak al lang in jouw leven. Meestal al vanaf je vroege jeugd. Waarschijnlijk is je toen is overkomen wat voor jou als klein kind heftig was en is de criticus als beschermer in je leven gekomen. Op dat moment was het nodig.
Inmiddels ben je “groot” geworden en heb je die bescherming niet meer nodig. Je kan het zelf. Toch is die beschermende criticus er nog steeds. Hij blijft jou beschermen en vaak door die vervelende stemmetjes in je hoofd.
Dat kan jij niet?
Wie jij? Echt niet!
Wie denk je wel dat je bent?
Je mag niet opvallen.
Doe maar gewoon.
…
En vul zelf maar aan.
De innerlijke criticus kan zo’n bepalende rol in jouw leven hebben, met als gevolg dat je niet doet wat je zou willen doen. Dat je niet je Passie leeft.
Dat is echt zonde.
Als jij jezelf hierin herkent, dan is het nu de tijd om hier iets mee te doen.
Dit schrijf ik wel zo makkelijk, maar ik weet uit ervaring dat dat niet zo is. Toch is de eerste stap herkennen dat je last hebt van jouw innerlijke criticus. Dat je weet wanneer die weer in jouw hoofd loopt te tetteren.
Dan kijken wat je ermee wilt doen. Soms is een waarschuwing goed. Je weet dat je je hand niet in een brandende vuurkorf moet steken. Dus als je dan het stemmetje hoort zeggen: “niet doen!” zou ik luisteren.
Vaak is de waarschuwing niet meer nodig en kan je zelf wel je beslissing maken. Luister dan niet naar die stemmen, maar ga er voor en leef jouw leven.
Ik wens je een passievol leven toe.